Οι άνθρωποι που τα ‘χουν καλά με τον εαυτό τους δεν απαιτούν, αυτοσαρκάζονται, ακούνε και δεν παραπονιούνται. Εμπνέουν τους άλλους κι ο ένας τον άλλο, δίνουν χωρίς να το φωνάζουν και δεν το παίζουν drama queens για να τους λυπηθεί ο κόσμος.
Ο δρόμος που οδηγεί στην αυτοεκτίμηση είναι μεγάλος κι έχει πολλά φανάρια, κάμποσα απ’ αυτά κόκκινα. Αξίζει, όμως, να συνεχίσεις μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου, όσο αξίζει και να απολαύσεις τη διαδρομή, γιατί εκεί θα γαληνέψεις. Θα αδειάσεις από όλα αυτά που σε κάνουν μονίμως αγχώδη, να σκέφτεσαι αρνητικά και καχύποπτα για τους άλλους. Και κυρίως θα ηρεμήσεις από όλα τα κολλήματά σου, αυτά που σε κρατάνε πίσω. Εκτός κι αν δεν το θέλεις αυτό και προτιμάς να δηλητηριάζεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου σε όλη σου τη ζωή. Άλλο αυτό.
Δε βαρέθηκες να απαιτείς; Να νιώθεις ότι ο κόσμος σου ανήκει, ότι εσύ είσαι το μόνιμο επίκεντρο του ενδιαφέροντος; Ειλικρινά! Ακούγεται πολύ κουραστικό να θέλεις τους ανθρώπους γύρω σου συνέχεια σε εγρήγορση και για ό,τι και να κάνεις να περιμένεις αντάλλαγμα. Κάνε κάτι για σένα, για την καρδιά σου και μόνο.
Μπορεί να ‘χεις απογοητευτεί από συμπεριφορές άλλων και να νομίζεις ότι έτσι είναι το σωστό, να γίνεις όμοιός τους, όμως όταν το ξεπεράσεις το κάψιμο του τραύματος, θα δεις ότι όλοι αυτοί που νομίζουν ότι ο κόσμος τους χρωστάει είναι απλά άνθρωποι που έχουν κολλήσει σε ένα σημείο της ζωής τους και δε λένε να προχωρήσουν. Θέλεις να ‘σαι ένας από αυτούς;
Γι’ αυτό χαλάρωσε, αυτοσαρκάσου. Κορόιδεψε, αν χρειαστεί, τον εαυτό σου για να αισθανθείς άνετα με τις εμπειρίες και τις επιλογές σου, ακόμη και τις πιο ατυχείς κι ακατάλληλες. Πάντα υπάρχουν καλύτεροι και χειρότεροι, μα είναι όλα σχετικά. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που προχωράνε πιο σταθερά κι ανοδικά στη ζωή τους κι άλλοι μπερδεμένοι, που κάνουν κύκλους ή στέκονται πεισματικά σ’ ένα σημείο, μην ξέροντας τι περιμένουν. Δεν έχεις λόγο όμως να συγκρίνεσαι μ’ αυτούς. Άλλα βιώματα οι άλλοι, άλλα εσύ. Άλλοι χαρακτήρες, άλλες αποφάσεις.
Άκου τους γύρω και τους δίπλα σου, μην παραπονιέσαι νομίζοντας πως όλα γυρνάνε γύρω σου. Είσαι ένας απ’ τους πολλούς κι όλοι είμαστε αναλώσιμοι κι αντικαταστάσιμοι. Ο καθένας με την ιδιαιτερότητά του μεν αλλά αναλώσιμοι. Πρώτο βήμα, λοιπόν, της θεραπείας σου: Αποδέξου και μετά αγάπα τους ανθρώπους, μάθε να ζεις μ’ αυτούς. Στο κάτω-κάτω, μόνος δε θα πήγαινες και μακριά. Ο ατομικισμός μας μάς παγιδεύει, μας μουδιάζει, μας αδρανοποιεί.
Ενέπνευσε τους γύρω σου επειδή είσαι καλός σ’ αυτό που κάνεις, επειδή δίνεις κάτι από εσένα σε κάθε κίνηση, σε κάθε επαφή σου. Είτε αυτό είναι κοινωνικό έργο, είτε τέχνη, είτε οτιδήποτε, κάνε τη δουλειά σου με αγάπη και θα δεις πως θα σου επιστραφεί. «Μεράκι» είναι η λέξη κλειδί.
Δεν κουράστηκες να σε θυματοποιείς; Ούτε θα σε λυπηθούν οι άλλοι ούτε θα κερδίσεις κάτι ουσιαστικό. Μάλλον θα χάσεις την εκτίμησή τους. Το να διεκδικείς το ρόλο του θύματος σημαίνει πως κάτι σου λείπει κι αυτό θες να το κερδίσεις μέσα απ’ τον οίκτο των υπολοίπων. Ένας αδύναμος εγωιστής, λοιπόν. Δεν προτιμάς να διεκδικείς και να κατακτάς με την αξία σου απ’ το να ζητιανεύεις ψίχουλα;
Η έλλειψή σου γίνεται αντιληπτή κι αυτή δεν είναι άλλη απ’ την έλλειψη αυτοεκτίμησης, εμπιστοσύνης στον ίδιο σου τον εαυτό. Δεν αντέχεις εσένα, τις σκέψεις, τις φοβίες και τις επιθυμίες σου, όπως δεν αντέχεις και κανέναν άλλο γύρω σου. Αν έκανες κάτι σωστό για σένα ή και για τους άλλους, δε θα χρειαζόταν να αποδείξεις τίποτα και σε κανέναν. Αν σε αποδεχόσουν, δε θα σε πολεμούσες.
Παντού βλέπεις μόνο το σκοτωμένο εγώ σου, πιστεύοντας ότι όλοι είναι εναντίον σου. Ο μόνος όμως που είναι όντως εναντίον σου είσαι εσύ ο ίδιος. Όσο προλαβαίνεις κάνε την αυτοκριτική σου. Άντεξε να σε συγχωρέσεις για ό,τι έχεις κάνεις κι ό,τι έχεις σκεφτεί, για ό,τι δείλιασες να πεις ή κώλωσες να προσπαθήσεις. Αποδέξου ότι είσαι λάθος κάποιες φορές, συζήτα και μην υπεκφεύγεις, κουράζεις τους γύρω σου αλλά κυρίως εσένα.
Είναι δύσκολη μεν μία τέτοια συγγνώμη, όταν χρόνια ολόκληρα ζεις στο ψέμα σου μόνο για να σε κάνεις να αισθάνεσαι καλύτερα, κατηγορώντας μονίμως τους άλλους κι εκτοξεύοντας την ευθύνη μακριά σου, αλλά αξίζει, για την ψυχική σου ηρεμία. Κι αυτή θα τη βρεις όταν κάνεις τα πάντα για να τα βρεις με τον εαυτό σου.
Καλή καρδιά, υπομονή και προχωράμε μόνο μπροστά. Δεν μπορείς να σώσεις κανέναν αν δε σώσεις τον εαυτό σου πρώτα!
Πρώτη δημοσίευση:
https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/koita-prota-na-ta-vreis-m-esena/
