Όλοι αξίζουν να ζήσουν έναν έρωτα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Φοιτητικός τώρα αν είναι δεν ξέρω, γιατί συνήθως αυτή είναι μια φάση της ζωής μας που είμαστε λίγο πιο στην τρέλα, λίγο πιο στην αλητεία.
Ναι, είναι όμορφο να κάνεις μια σχέση όσο είσαι φοιτητής, θα ζήσεις αυτή την τρέλα μόνο με έναν άνθρωπο, θα δοκιμάσεις τον εαυτό σου, θα μάθεις τις σχέσεις καλύτερα, γιατί όσο να πεις απ’ τις σχολικές δε μαθαίνουμε και πολλά. Θα περάσεις την ενηλικίωση και θα μεγαλώσεις, μαθαίνοντας πώς πραγματικά είναι να είσαι με κάποιον, να ζεις με κάποιον μόνος σου, να είσαι αληθινός με κάποιον μέσα στο σπίτι σου.
Αλλά κακά τα ψέματα κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί κι οι περισσότεροι δεν το θέλουν κιόλας. Οι «έρωτες», ή ακριβέστερα, οι καψούρες οι φοιτητικές είναι σίγουρα πολλών και διαφόρων ειδών, αλλά έρωτες σταθερούς και σοβαρούς δεν τους λες. Τους λες, όμως, τρελούς.
Μπορεί να είναι έρωτας με την πρώτη ματιά του μπάρμαν στο μαγαζί που βγαίνεις, έρωτας με τη δεύτερη ματιά στον «κολλητό/ή» σου, γιατί στα φιλικά μπαίνουν τα καλύτερα γκολ, έρωτας με την τρίτη ματιά σε αυτόν/ή που σε έχει καψουρευτεί, και ούτω καθεξής. Θα σου έρθει σίγουρα από εκεί που δεν το περιμένεις, όπως δεν το περιμένεις.
Όλοι όσο είμαστε φοιτητές, είμαστε συνήθως σε μια μετεφηβική φάση που έχουμε ορμές κι «ερωτευόμαστε» με το καλημέρα. Ή τουλάχιστον αυτό είναι το κλισέ. Και ξεροσταλιάζουμε στα μπαρ μπεκροπίνοντας, ζώντας την προσωρινή καψούρα μας κι είμαστε υπερβολικοί, τουλάχιστον για τα κάγκελα. Και ξε-ερωτευόμαστε με το καληνύχτα. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως είναι όλοι έτσι, ή ότι πρέπει να είναι έτσι. Απλά ίσως το συναντάμε πιο συχνά, γιατί οι περισσότεροι φοβούνται να δεσμευτούν σε κάτι, ενώ έχουν πολλές κι ατελείωτες επιλογές.
Μπορείς να ζήσεις την τρέλα, την ανεξαρτησία σου, την ελευθερία σου, να κάνεις τις εμπειρίες σου, αλλά ίσως τελικά αν όλα αυτά συνοδεύονται από ένα και μόνο άτομο, να περάσεις καλύτερα. Οι σπουδές θεωρητικά μπορεί να συνοδεύονται από πάρτι, πολλές καινούριες γνωριμίες άρα κι ευκαιρίες, αλλά δε σημαίνει απαραίτητα ότι δε σου χρειάζεται και μια σχέση. Είναι χαζή προκατάληψη τελικά το να λες ότι φοιτητής και σχέση δεν πάνε μαζί.
Οι φοιτητές που είναι σε σχέση και ευτυχισμένοι είναι περισσότεροι από αυτούς που είναι ορκισμένοι εργένηδες και μονίμως μόνοι τους. Γιατί η επιτυχία κι η ευτυχία στον έρωτα είναι όταν έχεις κάποιον να σε γεμίζει, άσχετα απ’ την ηλικία που βρίσκεσαι. Σε όλες τις φάσεις και τις ηλικίες, άλλωστε, μπορεί να περάσουμε την τρέλα. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα είναι στη φοιτητική μας ζωή. Δέχομαι ότι εκεί ίσως είναι πιο εύκολο, αλλά μην κολλάμε σε στερεότυπα.
Τα έχουμε ξαναπεί, κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και βιώνει διαφορετικά μέσα του τον έρωτα. Και κανείς και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πει ότι ξέρει πότε και πώς θα του έρθει αυτό το κλικ που μας κάνει κάποιος. Αυτός που θα ξέρεις ότι θέλεις να είσαι μαζί του, να περνάτε όμορφα και να μοιράζεστε τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας.
Μην κολλάτε σε αριθμούς και στερεότυπα. Αυτό που θέλετε να το κάνετε, να το ζείτε, είτε είστε στη φάση του φοιτητή είτε σε οποιαδήποτε φάση στη ζωή σας. Γι’ αυτό, τέλος, και όσον αφορά την περίοδο των σπουδών, σίγουρα είναι ένα μεγάλο σχολείο στον έρωτα, που ο καθένας αποφασίζει πώς θα το αξιοποιήσει και με ποιον, ή μάλλον με ποιους.
Πρώτη δημοσίευση:
https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/oloi-aksizoyn-enan-trelo-foititiko-erota/
