Στην ψυχολογία ο ορισμός της αυτογνωσίας, μας λέει ότι είναι οι πληροφορίες που μαζεύουμε για να απαντήσουμε στην ερώτηση «Πώς και ποιος είμαι». Ψάχνοντας, λοιπόν, ποιοι και πώς είμαστε, μπλέκονται στο παιχνίδι κι η αυτοσυνειδησία κι η επίγνωση αυτών που κάνουμε, των πράξεών μας. Και κάπου εκεί καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα. Κι ότι έχουμε όρια. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα όρια μας και δεν αισθανόμαστε όλοι με τα ίδια πράγματα άνετα.
Όσο αυτονόητο και να ακούγεται αυτό, πολλές φορές δυστυχώς φαίνεται πως δεν είναι κι ότι απαιτούμε απ’ τους άλλους υποσυνείδητα να μπορούν να ανταποκριθούν στα στάνταρ μας και το δικό μας comfort zone ενώ εκ των πραγμάτων αυτό δε γίνεται. Δεν μπορούν όλοι να χωρέσουν στη δική σου νόηση και να πράττουν σύμφωνα μόνο μ’ αυτά που καταλαβαίνεις εσύ. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο και το ξέρεις και το ξέρω.
Γιατί, λοιπόν, επιμένουμε να προσπαθούμε να φέρουμε τους άλλους στα μέτρα μας ; Γιατί να κρίνουμε κάποιον που απλά δεν είναι εσύ, δεν είναι εγώ; Πολλές φορές μπαίνουμε στο τριπάκι να σκεφτόμαστε μέχρι εκεί που φτάνει η δική μας εμπειρία κι οι δικές μας παραστάσεις, χωρίς να μπορούμε να ξεφύγουμε λίγο απ’ τον μικρόκοσμό μας. Γιατί απλά όλοι οι άνθρωποι έχουν όρια. Τα οποία, βέβαια, με τον χρόνο και τις εμπειρίες αλλάζουν, αλλά δεν παύουν να είναι όρια.
Όπως δεν είσαι στη θέση του άλλου και δεν μπορείς να μπεις στο κεφάλι του για να δεις τι πραγματικά γίνεται, έτσι κι ο άλλος ίσως να μην μπορεί να λειτουργήσει όπως εσύ, γιατί απλά δεν έχει μάθει έτσι. Και για να το εξηγήσω καλύτερα, δες τα όρια και σωματικά και ψυχικά. Όπως εσύ δεν μπορείς να τρέξεις εκατοστάρι σε δέκα δευτερόλεπτα, έτσι κι ο άλλος μπορεί να μην έχει τις ίδιες ψυχικές αντοχές με σένα. Και στην αντίληψη ισχύει το ίδιο. Δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι τα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο, τα βλέπουμε ξεκάθαρα με τι επιρροή έχουν στη δική μας ζωή.
Να αγαπάς τα όριά σου και να σε καταλαβαίνεις. Αν δεν αισθάνεσαι άνετα με κάτι, απλά μην το κάνεις, δεν είσαι υποχρεωμένος να ευχαριστήσεις κανέναν, δε χρωστάς τίποτα σε κανέναν. Κάνε πράγματα που κάνουν εσένα να αισθάνεσαι καλά κι αν θέλεις εσύ να κάνεις κάτι παραπάνω, τότε κάν’ το γιατί το θέλεις εσύ. Μην ακούς την κριτική του κόσμου και μην κρίνεις τον εαυτό σου με βάση αυτά που κάνουν οι φίλοι σου ή άνθρωποι στο περιβάλλον σου. Έχεις τον δικό σου τρόπο να λειτουργείς και μπορείς να τον εξελίξεις, αλλά μόνο σύμφωνα με αυτά που είναι για σένα εντάξει.
Αν αποφασίσεις να κάνεις απότομα πράγματα που δεν έχεις επεξεργαστεί και δεν είσαι οκ με αυτά, σίγουρα θα σου γυρίσει ανάποδα. Θέσε τα όριά σου και κάνε πράγματα με ανθρώπους που σε κάνουν ευτυχισμένο και γεμάτο. Δεν είμαστε όλοι για όλα και δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλοι όλα. Και κατά τον ίδιο τρόπο, κατάλαβε τους ανθρώπους που δεν ταίριαξες, τους ανθρώπους που απλά δε θα λειτουργήσουν όπως εσύ.
Ναι, τα όρια είναι μόνο στο κεφάλι μας. Ναι, είναι μεταβλητά. Μάθε, όμως, τα όριά σου σήμερα, γιατί μόνο αν τα μάθεις θα μπορείς και να τα ξεπεράσεις. Πες και κανένα «όχι» αν κάτι δε σε κάνει να νιώθεις καλά. Μην αφήνεις κανέναν να σε πατάει, κι εσένα κι αυτά. Πάρε το χρόνο σου, αδιάφορο πόσος θα είναι και νιώσε καλά με εσένα. Για σένα. Και μείνε με ανθρώπους που θα σε δεχτούν γι’ αυτά.
Πρώτη δημοσίευση:
https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/oloi-exoyn-kai-ta-oria-toys/
