Έχεις μετανιώσει για κάποιο τατουάζ σου;
Εσύ έχεις πάνω σου κάποιο τατουάζ που να το μετάνιωσες; Κάποιο που πήγες να το χτυπήσεις τόσο αυθόρμητα, χωρίς να το σκεφτείς και πολύ, μόνο και μόνο γιατί ήθελες εκείνη…
Άκου περισσότερο, κρίνε λιγότερο
Όσο λιγότερο κρίνουμε, τόσο καλύτερα είμαστε εμείς με το μέσα μας. Κι όμως επιμένουμε να κρίνουμε πολύ συχνά τους άλλους, ακόμη κι ασυναίσθητα πολλές φορές. Οι πιο συχνοί λόγοι; Για…
Τελικά τον λόγο που έγιναν όλα τον μάθαμε;
Κάτι που ακούω και –το παραδέχομαι– λέω συχνά, είναι το «Όλα γίνονται για κάποιο λόγο». Τετριμμένη φράση, όλους τους απασχολεί. Όλοι ψάχνουμε έναν λόγο, μια αιτία για πράγματα που συμβαίνουν…
Αμετανόητοι πεισματάρηδες
Yπάρχουν κι αυτοί που δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους, υπάρχουν κι αυτοί που έχουν κάνει τέχνη το να έχουν πάντα δίκιο. Και βίβλο, το αντίστοιχο βιβλίο του Σόπενχαουερ. Είναι φυσικό ταλέντο να είσαι αυτός που βγαίνει από πάνω και γίνεται το δικό του σε κάθε περίπτωση, συζήτηση, σχέδιο, ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθούν πολύ για να περάσει το δικό τους, κάποτε πετυχημένα, κάποτε μάταια. Σίγουρα, πάντως, γι’αυτούς που ψάχνουν το δίκιο τους και δεν μπορούν να το βρουν, κυριολεκτικά τέχνη και μέθοδος για να το πετυχαίνει ο καθένας αυτό που θέλει δεν υπάρχει, απλώς φαντασία και πειστικότητα.
Όλοι λένε ότι δεν υπάρχει έρωτας και όλοι ερωτευμένοι είναι
Πώς γίνεται να λέμε ότι δεν υπάρχει έρωτας, ότι χάθηκε η αγάπη και άλλα συναφή; Εγώ όλον τον πλανήτη ερωτευμένο το βλέπω. Και θα στηρίξω το επιχείρημά μου αρχικά στη μουσική βιομηχανία, η οποία βγάζει όσα βγάζει γιατί τα περισσότερα τραγούδια που γράφονται είναι για αγάπες και έρωτες. Είδατε ποτέ κανένα τραγούδι για τα μνημόνια να κάνει πάταγο; Το ποσοστό της στιχουργίας για την αγάπη είναι συντριπτικά το μεγαλύτερο.
7 πράγματα που πρέπει να κάνεις το Σεπτέμβριο
Ήδη φτάσαμε στην πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου; Που πήγε όλος ο άπλετος χρόνος που είχαμε μπροστά μας το καλοκαίρι; Αρχικά, για μένα ο Σεπτέμβριος έπρεπε να ανακηρυχθεί ο πρώτος μήνας…
“Βρες αυτό που αγαπάς και άφησε το να σε σκοτώσει”
Αυτό μας είπε ο Charles Bukowski κι αυτό θέλω να σας πω κι εγώ σήμερα. Αυτή η φράση με έβαλε σε σκέψεις κι ήθελα οπωσδήποτε να τις μοιραστώ με κάποιον. Πιο πολύ έχουν σχέση με το τι αξίζει πραγματικά να αγαπάς, ή μάλλον πώς αξίζει πραγματικά να αγαπάς και πώς όχι.
Όλοι εγωιστές είμαστε
Είσαι, είμαι κι είμαστε όλοι εγωιστές. Αυτό που άκουσες. Φοβόμαστε να εκτεθούμε, φοβόμαστε να δείξουμε κάτι από μας, απ’ το μέσα μας, με την πρόφαση ότι θα πληγωθούμε, θα μας απορρίψουν και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Κι απ’ την άλλη φοβόμαστε να παραδεχτούμε ότι οποιαδήποτε επιλογή στη ζωή μας θα είναι πάντα εγωιστική και θα έχει να κάνει με τον εαυτό μας, γιατί ό,τι και να κάνουμε θα επηρεάσει και κάποιον άλλον, θέλεις-δε θέλεις.
Χρειάζεσαι στη ζωή σου ένα Καρκινάκι
Καρκινάκια μας ανεβάζουν, καρκινάκια μας κατεβάζουν. Η χρήση του υποκοριστικού γίνεται αυτόματα όταν πρόκειται να τους πεις ότι ανήκεις στο ζώδιο του Καρκίνου. Αν είσαι ένας από εμάς, σίγουρα έχεις αγανακτήσει να σου μιλάνε σαν να είσαι το μικρό τους αδερφάκι κι αν έχεις μπλέξει με Καρκίνο, σίγουρα μόνο μικρό παιδάκι δε βρήκες. Τη μαμά σου σε δεύτερη έκδοση μπορεί, αν και πιο αγαπησιάρικο και χουχουλιάρικο ζώδιο από εμάς δε θα βρεις.
Μας χαρακτηρίζουν περισσότερο τα όχι από τα ναι μας
Και έρχεται η στιγμή, πολλές φορές, που πρέπει να αρνηθούμε κάτι που θέλουμε πολύ. Πρέπει; Κάποιος άλλος αποφασίζει για εμάς; Εμείς το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας; Πολλές φορές η ζωή μας φέρνει σε τέτοια θέση ή εμείς οι ίδιο φέρνουμε τον εαυτό μας σε ένα σημείο που είναι αδύνατον να κάνουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε και καταλήγουμε σε ή με κάτι που θέλαμε από ελάχιστα έως καθόλου.