Όλο και περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν το άγχος αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να χειριστούν καταστάσεις στη ζωή τους ήρεμα, αλλά σε πανικό.
Αγχώνεσαι, δεν θέλεις να κριθείς από άλλους ανθρώπους και αυτό συχνά σε αποτρέπει από το να συναναστρέφεσαι και να κοινωνικοποιείσαι. Αγχώνεσαι και δεν μπορείς να σηκωθείς να μιλήσεις μπροστά σε κόσμο, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να υπερασπιστείς τη γνώμη σου, να μη δίνεις σε κανέναν να καταλάβει το πως σκέφτεσαι, το πως νιώθεις. Σου φαίνεται άβολο ό,τι έχει να κάνει με το να εκφράζεσαι και να μιλάς.
Αυτό είναι το άγχος της κοινωνικοποίησης. Δεν είναι κρίμα να βυθίζεσαι όλο και περισσότερο, να κλείνεσαι όλο και πιο πολύ στον εαυτό σου; Χάνεις ευκαιρίες και γνωριμίες που θα μπορούσαν ίσως να σου διευκολύνουν τη ζωή και να στην κάνουν πιο όμορφη. Οι στιγμές που πρέπει να αρπάξεις δεν έρχονται κάθε μέρα.
Ο φόβος ο οποίος σε κάνει να νιώθεις ότι θα ρεζιλευτείς ή το ότι θα χαλάσεις την τέλεια εικόνα σου ή το οτιδήποτε άλλο, σου επιβάλλεται μ´ αυτό το μόνιμο άγχος στην επικοινωνία σου με ανθρώπους και πρέπει να κατανοήσεις ότι είναι παράλογος. Είτε σε κρίνουν, είτε όχι, ασήμαντο είναι, οι άνθρωποι πάντα μιλάνε. Στην τελική δεν σε κρατάνε πίσω οι άλλοι, αλλά εσύ. Εμείς είμαστε ο σκληρότερος κριτής του εαυτού μας. Εμείς δε μας αποδεχόμαστε και δε μας αγαπάμε όσο θα έπρεπε.
Γνώρισε καινούριους ανθρώπους, μη φοβάσαι να γίνεις το κέντρο της προσοχής, συζήτησε και εσύ στο meeting της εταιρίας, πες τη γνώμη σου, μίλα στους ανθρώπους, μη σιωπάς γιατί φοβάσαι ότι θα χαλάσεις κάτι ή ότι θα ρεζιλέψεις τον εαυτό σου. Να έχεις το θάρρος της γνώμης σου και ας είναι λάθος, θα μάθεις από αυτό. Βγες ραντεβού, ακόμα και με κάποιον που μπορεί να μη σου κινεί ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Άρπαξε και φτιάξε τις εμπειρίες σου, διαμόρφωσε τον εαυτό σου.
Όλα αυτά σίγουρα σε κάνουν να νιώθεις άβολα, σε αγχώνουν, μα πώς θα ζήσεις τη ζωή όπως την φαντάζεσαι και τη θέλεις, αν πνίγεσαι στον ίδιο σου τον εαυτό και κλείνεσαι; Ξεκίνα με μικρά βηματάκια και η αλλαγή που επιθυμείς θα έρθει, λένε.
Τι βήματα μπορείς λοιπόμ να κάνεις, για να αντιμετωπίσεις το συγκεκριμένο ζήτημα;
1. Προκάλεσε τις ίδιες σου τις σκέψεις.
Παρακολούθησε αρχικά τη ροή των σκέψεων σου και εντόπισε τις αρνητικές σου σκέψεις. Και όταν τις βρεις να σε προκαλέσεις να σκεφτείς ακριβώς το αντίθετο. Για παράδειγμα σκέφτεσαι: “Οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι είμαι χαζός/ Αυτό που θέλω να πω δεν ξέρω αν είναι χαζό ή σωστό/ Θα νομίζουν ότι είμαι βαρετός”. Για να δούμε τώρα πως μπορείς να γυρίσεις αυτή τη σκέψη μπούμερανγκ και υπέρ σου:”Γιατί το σκέφτομαι αυτό;/ Γιατί να είμαι βαρετός;/ Μήπως υπερβάλλω;”. Σκέψου λογικά. Μην αφήνεις τις αρνητικές σκέψεις να σε κυβερνούν. Να τις κυβερνήσεις εσύ.
2. Μάθε να ελέγχεις τις αναπνοές σου.
Όταν αγχωνόμαστε τείνουμε να αναπνέουμε με μικρότερες γρηγορότερες αναπνοές, κάτι που μας κάνει να αγχωνόμαστε περισσότερο, γιατί δεν λαμβάνει ο εγκέφαλος το απαραίτητο οξυγόνο και ως εκ τούτου δεν σκεφτόμαστε καθαρά . Μέτρα ως το δέκα, πάρε βαθιές αναπνοές και όλα μετά θα είναι ευκολότερα. Είναι μια τεχνική που χρησιμοποιούν όλοι λίγο πριν μιλήσουν σε μεγάλο κοινό και αγχώνονται. Οι βαθιές αναπνοές ηρεμούν το μέσα μας και μας εξισορροπούν. Μη χαλάς την υγεία σου για τις παράλογες σκέψεις της στιγμής.
3. Αντιμετώπισε τους φόβους σου.
Αν κάτι σε κάνει να νιώθεις άβολα, απλά κάνε το. Να μιλήσεις σε κοινό; Κάνε μια παρουσίαση στο σχολείο/πανεπιστήμιο/δουλειά. Ξεκίνα έστω με το να μιλήσεις, ή να βγάλεις ένα λόγο,ή το οτιδήποτε σε δικούς σου ανθρώπους. Αντιμετώπισέ το, για να δεις ότι δεν είναι τίποτα φοβερό τελικά. Και το λέω από προσωπική εμπειρία. Στα σχολικά μου χρόνια μέχρι το γυμνάσιο ήμουν πολύ ήσυχη, ντροπαλή και γενικά ήμουν πιο κλειστή. Κάποια στιγμή στο τέλος του γυμνασίου αποφάσισα ότι δεν ήθελα να είμαι έτσι, ήθελα να είμαι πιο κοινωνική, να ανοιχτώ. Έτσι το πρώτο βήμα ήταν να πάρω να διαβάσω ένα κείμενο στη γιορτή του σχολείου. Ίσως ακούγεται χαζό, αλλά τότε ήταν κάτι που φαινόταν βουνό και ότι δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Είχα τόσο άγχος, αλλά πιστέψτε με, μετά από αυτό το βήμα, ήρθε και το δεύτερο και το τρίτο και πάει λέγοντας. Ακόμα έχω άγχος να βγάλω λόγο μπροστά σε κόσμο, αλλά το κάνω. Και κάθε φορά είναι και καλύτερη. Το μυαλό σου είναι αυτό που θα πάρει την απόφαση να αλλάξεις αν το θέλεις. Μην προσπαθείς να το δυσκολέψεις και να βρίσκεις εμπόδια, διευκόλυνέ το, κάνε ό,τι είναι να κάνεις!
4. Αν δεν μπορείς να το χειριστείς μόνος σου, ζήτα βοήθεια.
Πολλές φορές απλά δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάποια πράγματα και είναι οκ να ζητάς βοήθεια και καθοδήγηση από κάποιον άλλο. Όλοι το έχουμε ανάγκη κάποιες φορές στη ζωή μας, σε όλους θα έρθει κάποια στιγμή. Για κάποιους ανθρώπους το να χειριστούν το άγχος τους δεν είναι κάτι απλό και τους οδηγεί σε πολύ αρνητικές καταστάσεις με άσχημα αποτελέσματα για τον εαυτό τους. Για αυτό το λόγο πρόλαβε το, θεράπευσε το πριν σε φάει.
5. Πρόσεχε τον εαυτό σου.
Κάνε πράγματα για σένα. Ξεκίνα ένα άθλημα, ένα χόμπι, κάνε κάτι εθελοντικά και κυρίως μίλα με άλλους ανθρώπους. Για τη ζωή τους, τι κάνουν, για τους φόβους τους, για πιο εσωτερικά ζητήματα. Ακόμα και για αυτό που κάνετε μόνο να μιλήσετε, είναι εποικοδομητικό. Η επικοινωνία είναι πάντα η λύση για να μας κάνει να αισθανθούμε πιο άνετα και πιο καλά σε κάθε κατάσταση.
