Σε καταλαβαίνεις; Εγώ δε με καταλαβαίνω πολλές φορές. Δεν ξέρω αν ξέρω πάντα ποια είμαι, γιατί επιλέγω αυτά που επιλέγω να κάνω, να νιώσω, να σκεφτώ. Ίσως είναι θέμα συνείδησης -κι υποσυνείδητου- κάποιοι το λένε ψυχή, πνεύμα, σκέψη, όλα αυτά απαρτίζουν το μέσα μας κι είναι όλα τόσο διαφορετικά κομμάτια που δε θα μπορούσαν παρά να συνθέτουν το παζλ του λεγόμενου εαυτού μας.
Ένα κομμάτι του παζλ είναι ο χαρακτήρας μας. Κι αυτός με τη σειρά του έχει τις διάφορες πλευρές του. Υπάρχει πάντα μέσα μας μία κόντρα ανάμεσα στις διαφορετικές πλευρές κι εκφάνσεις του χαρακτήρα μας. Κι όσο μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε όλο και περισσότερες, ανάλογα με τις καταστάσεις που έρχονται στη ζωή μας, το πώς τις αντιμετωπίζουμε και τι επιλέγουμε τελικά. Το σίγουρο είναι ότι όλοι διαλέγουμε διαφορετικά πράγματα, θέλουμε διαφορετικά πράγματα, είμαστε διαφορετικοί. Το θέμα, όμως, δεν είναι πάντα πώς θα μάθουμε τους άλλους καλύτερα, αλλά κυρίως πώς θα μάθουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Και το να μάθεις τον εαυτό σου δεν είναι μια εύκολη δουλειά, που μπορείς να καταφέρεις έτσι απλά χωρίς έστω μια φορά να αισθανθείς άσχημα, να νιώσεις ανασφάλεια, χωρίς να πέσεις, να πιεστείς. Ο εαυτός σου μπορεί να σε κάνει να εκπλαγείς τόσο ευχάριστα, όσο και δυσάρεστα σε διάφορες φάσεις της ζωής σου. Τα θέλω σου, οι επιλογές σου μπορεί να σε οδηγήσουν εκεί που δεν το περιμένεις και να σου δείξουν κάτι για σένα που δε θα το πίστευες ποτέ. «Εγώ, εγώ είμαι αυτός που το έκανε αυτό;». Κι όμως.
Και δεν τίθεται καν θέμα για το γιατί κι αν πρέπει να σε γνωρίσεις καλύτερα. Θεωρώ αυτονόητο ότι ο καθένας μας χρειάζεται προσωπική δουλειά κι επαφή με το μέσα του για να μπορεί να είναι πλήρης κι ευτυχισμένος. Με τίποτα εξωτερικό, παρά μόνο με το πιο απλό πράγμα. Να τα έχεις καλά μαζί σου πρώτα και μετά με όλους τους άλλους.
Και πώς θα το καταφέρεις αυτό; Δοκιμάζοντας πράγματα. Ναι, είναι καλό και να πηγαίνεις με τα νερά σου, να σε ακούς, να σε ακολουθείς, αλλά όχι πάντα. Δεν προέρχονται, άλλωστε, όλες οι σκέψεις απ’ τα πραγματικά θέλω σου, κάποιες πηγάζουν καθαρά και μόνο απ’ το εγώ σου, ή απ’ τη δειλία σου να ξεβολευτείς και να εξελιχθείς σαν άνθρωπος. Θα μου πεις απ’ τα λάθη μαθαίνουμε και καταλαβαίνουμε επίσης ποιοι είμαστε, αλλά υπάρχει κι ένας άλλος πιο δραστικός τρόπος.
Κάνε κάτι τελείως κόντρα από εσένα μια φορά και δες πώς θα νιώσεις. Δες το σαν ρόλο, σαν παιχνίδι εκπαιδευτικό. Εκεί θα καταλάβεις τι πραγματικά θέλεις και τι όχι. Θα δεις, όμως, κι ότι το αποτέλεσμα θα σε εκπλήξει. Θα μάθεις πολλά, θα δεις μέχρι πού μπορεί να φτάσεις. Ό,τι και αν σκέφτεσαι, λοιπόν, σκέψου το αντίθετο. Ίσως βρεθεί μια λύση, ίσως πας λίγο παρακάτω.
Όλοι περιμένουν να έρθουν όλα αυτά που ζητούν μαγικά κι απ’ το πουθενά, χωρίς να κάνουν κάποια ουσιαστική προσπάθεια να έρθουν ένα βήμα πιο κοντά σ’ αυτό που θέλουν να γίνουν. Περιμένουν ένα άλλο αποτέλεσμα απ’ τις ίδιες πράξεις, έναν άλλο εαυτό, από τις ίδιες επιλογές. Έχεις σκεφτεί ότι συνέχεια σου έρχονται οι ίδιες κι οι ίδιες καταστάσεις γιατί εσύ δεν έχεις κάνει κάτι διαφορετικό; Κι ό,τι έχεις στη ζωή σου είναι γιατί εσύ επέλεξες να τα έχεις στη ζωή σου. Επομένως για να έχεις κάτι διαφορετικό, ίσως πρέπει να κάνεις και κάτι διαφορετικό.
Πόσες φορές νιώθεις κολλημένος στα ίδια και τα ίδια; Πόσες φορές κάθε μέρα πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό; Σε πληροφορώ λοιπόν ότι αν δεν κάνεις εσύ κάτι να αλλάξει αυτό, δε θα αλλάξει ποτέ. Επίλεξε σήμερα έναν άλλο εαυτό πιο κοντά σ’ αυτά που θέλεις. Ίσως αύριο να είσαι ένα βήμα πιο κοντά σ’ αυτόν.
Πρώτη δημοσίευση:
https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/kane-kati-kontra-ston-xaraktira-soy-gia-na-se-gnoriseis-kalytera/
