Ιταλία· Μαγικός προορισμός, πανέμορφα τοπία, ταξίδι στο χρόνο. Οπουδήποτε και αν αποφασίσεις να πας, από τη βόρεια εώς και τη νότια Ιταλία, θα βρεις ομορφιά. Θα βρεις χωριά χτισμένα στα βουνά με θέα τη θάλασσα, έργα τέχνης μεγάλης ιστορικής σημασίας, μουσεία, κτίρια νεοκλασσικά καλοδιατηρημένα και αξιοποιημένα στο έπακρο, πολύ πίτσα, πολλά ζυμαρικά και ανθρώπους φωνακλάδες που ξεχειλίζουν από μεσογειακό ταπεραμέντο.
Είναι η τρίτη φορά που αποφασίσαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο και να ξεφύγουμε στον ήλιο και τη θάλασσα, λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου. Εποχή με σχετικά μικρό αριθμό τουριστών, λίγο μετά τα Χριστούγεννα και λίγο πριν την Πρωτοχρονιά. Ο τέλειος συνδυασμός για να αποφύγεις την πολύ βαβούρα, και να έχεις περισσότερο χρόνο να δεις ουσιαστικά το μέρος που θα πας, χωρίς να σου σπάνε τα νεύρα ο συνωστισμός και οι μεγάλες ουρές στα αξιοθέατα.
Αφού διασχίσαμε όλη την Ελβετία με μία ενδιάμεση στη Ζυρίχη, περάσαμε τα πανέμορφα τόπια της και τα τεράστια βουνά των Άλπεων, μπήκαμε στην Ιταλία και πήραμε την κατεύθυνση για την όμορφη Τοσκάνη.
Πρώτη στάση; Φλωρεντία. Η πρωτεύουσα της τέχνης, μία πόλη που είναι ολόκληρη ένα αξιοθέατο, απίστευτα γοητευτική, με κτίρια που σε κάνουν να χαζεύεις, πόλη ιδανική για ρομαντικούς περιπάτους, για λάτρεις της τέχνης, της αρχιτεκτονικής, αλλά και της κουζίνας. Είναι η πρωτεύουσα της Τοσκάνης, περιφέρεια της βορειοδυτικής Ιταλίας, περιοχή με πάρα πολλές επιλογές και τοποθεσίες, που δε θα ξέρεις αν θα σου φτάσει ο χρόνος ή όχι για να τα δεις όλα.
Τι είδαμε στην Φλωρεντία; Αρχικά, για να δούμε όλη την πόλη χρειαστήκαμε μόνο τα πόδια μας, μιας και οι αποστάσεις στην πόλη είναι πολύ μικρές. Μπορείς να περπατήσεις όλο το κέντρο μέσα σε δύο με τρεις ώρες.
Πρώτη στάση ήταν η Piazza di Duomo, δηλαδή η πλατεία του καθεδρικού ναού της πόλης. Ο κόκκινος τρούλος του ναού, το μέγεθος του, τα χρώματα του, το πόσο καλοφτιαγμένος είναι, είναι εξαιρετικά εντυπωσιακά και σε κάνουν να κοιτάς γύρω σου για αρκετή ώρα. Δίπλα στον καθεδρικό βρίσκεται το Βαπτιστήριο, ένα επίσης αδιαμφισβήτητα πανέμορφο κτίριο, αφιερωμένο στον πολιούχο της πόλης, τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Φάγαμε πολύ και καλά στην κεντρική αγορά της πόλης, τη Mercato Centrale. Ό,τι και αν ψάχνεις να φας, θα το βρεις εκεί. Πρόκειται για ένα κτίριο μπροστά από το οποίο τις πρωινές ώρες θα δεις πάγκους λαϊκής αγοράς, ενώ μπαίνοντας, στον πρώτο όροφό του λειτουργούν μαγαζιά, μπαρ και κιόσκια με φαγητό, ποτό, γλυκό, καφέ και ό,τι τραβάει η ψυχή σου. Σίγουρα δε θα ξέρεις τι να επιλέξεις μιας και οι μυρωδιές είναι παντού. Η Τοσκάνη και η Ιταλία φημίζονται άλλωστε για το καλό φαγητό.
Η πρώτη πινακοθήκη που δημιουργήθηκε στον κόσμο βρίσκεται στην Φλωρεντία, και είναι η Galleria degli Uffizi. To πιο διάσημο έργο που εκτίθεται στην γκαλερί είναι πέραν κάθε αμφιβολίας η Γέννηση της Αφροδίτης του Μποτιτσέλι, ταυτόχρονα ξεχωρίζουν έργα του Ντα Βίντσι, του Μιχαήλ Άγγελου και του Καραβάτζιο, ενώ δε θα μπορούσε να λείπει η Ελλάδα από τη συλλογή, με αρχαιοελληνικά αγάλματα και έναν πίνακα του Ελ Γκρέκο.
Και μιας και μιλάμε για έργα τέχνης, δε θα μπορούσα να μην αναφέρω την Galleria dell’Academia, με τα φημισμένα σε όλον τον κόσμο εκθέματα του Michelangelo (Μιχαήλ Άγγελου) και κύριως τον πιο διάσημο και πελώριο Δαβίδ. Το άγαλμα παριστάνει τον ήρωα της Βίβλου Δαβίδ που σκότωσε τον Γολιάθ. Το έργο αυτό προοριζόταν για να στηθεί μποστά στο Pallazzo Vecchio, όπου σήμερα βρίσκουμε ένα αντίγραφο του, ενώ το αυθεντικό βρίσκεται στο μουσείο.
GALLERIA DELL’ ACADEMIA DAVID, MICHELANGELO
Περπατώντας περάσαμε από την Piazza Della Signoria, μία από τις πιο εντυπωσιακές πλατείες ολόκληρης της Ιταλίας, καθώς έργα τέχνης βρίσκονται παντού γύρω σου. Είναι εδώ που βρισκόταν ο αυθεντικός Δαβίδ, -πριν πάει στο μουσείο- μπροστά από το Palazzo Vecchio, το παλιό Μέγαρο. Σήμερα δίπλα στο αντίγραφο του, συναντάμε και άλλα γλυπτά, ενώ στο κέντρο της πλατείας βλέπουμε τo συντριβάνι του Ποσειδώνα.
Ένα ακόμη highlight της πόλης είναι η πιο παλιά και η πιο γνωστρή γέφυρα της, η Ponte Vecchio. Πρόκειται για ένα μνημέιο πολιτιστικής κληρονομιάς που χρονολογείται το 1345, μετά από πολλές ανακατασκευές. Τα πρώτα χρόνια πάνω στη γέφυρα, οι έμποροι πουλούσαν σε πάγκους κρέας, ψάρια και ό,τι άλλο εμπορεύοταν, δημιουργώντας πολύ θόρυβο, άσχημες μυρωδιές και πολλά σκουπίδια. Από το 1593, αποφασίστηκε πως μόνο κοσμηματοπωλεία θα λειτουργούν στην γέφυρα, και έτσι από τότε η γέφυρα αυτή είναι γνωστή παγκοσμίως ως “Χρυσή Γέφυρα” για τα χαρακτηριστικά κοσμηματοπωλεία που λειτουργούν σ΄αυτήν. Ένα πολύ ρομαντικό σημείο της Φλωρεντίας, πολύ ξεχωριστό και πολυφωτογραφημένο.
PONTE VECCHIO BY NIGHT PONTE VECCHIO BY DAY
48 ώρες στη Φλωρεντία δεν είναι αρκετές και ενώ έχει πολλά ακόμα μουσεία και αξιοθέατα που μπορούσαμε να επισκεφτούμε, έπρεπε να επιλέξουμε μόνο ορισμένα από αυτά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μείναμε πολύ ευχαριστημένοι και εντυπωσιασμένοι, ενώ επιφυλασσόμαστε για μία ακόμη μελλοντική στάση στην πόλη.
Μετά τη Φλωρεντία, κατευθυνθήκαμε προς την Πίζα. Δε γίνεται να βρίσκεσαι μία ώρα μακριά από τον διάσημο πύργο που γέρνει και να μην αφιερώσεις ένα πρωινό να τον δεις. Μπαίνοντας στην πόλη, εντυπωσιαστήκαμε αμέσως από τα κτίρια που δε σταματήσαμε να χαζεύουμε, ενώ φτάνοντας στην Πλατεία των θαυμάτων(Piazza dei Miracoli), όπου και βρίσκεται ο διάσημος πύργος, είδαμε τη ζωντάνια της πόλης, αλλά και την τουριστική πολυκοσμία της.
Στην Piazza dei Miracoli εκτός από τον Πύργο υπάρχουν και άλλα τρία εντυπωσιακότατα κτίρια το καθένα με το συμβολισμό του. Το Βαφτιστήριο, που συμβολίζει τη γέννηση, ο καθεδρικός ναός που συμβολίζει τη ζωή και το κοιμητήριο που συμβολίζει τον θάνατο.
Τον Πύργο της Πίζας, τον έχεις δει σίγουρα σε πολλές φωτογραφίες. Βρισκόμενη λοιπόν εκεί δε μπορούσα παρά να επιμείνω να βγάλω την κλασική τουριστική φωτογραφία, με εμένα να τον κρατάω να μην πέσει. Γύρω μου βέβαια ταυτόχρονα έβγαζαν την ίδια φωτογραφία όλοι κυριολεκτικά, οπότε στις περισσότερες λήψεις πετάγονται χέρια και πόδια άλλων ανθρώπων δεξιά και αριστερά. Πρέπει λοιπόν να φωτογραφίζεσαι κανένα μισάωρο για να έχεις πετυχημένη φωτογραφία, κάτι όχι και τόσο βολικό για τον “φωτογράφο” σου κυρίως, αλλά έχει την πλάκα της όλη η διαδικασία.
Πάντως είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπεις έναν πύργο να γέρνει και να είναι αυτή η φυσική του θέση. Πρόσφατη μελέτη μάλιστα κατέληξε ότι ο πύργος μπορεί να συνεχίσει να στέκεται έτσι για τα επομένα 300 χρόνια.
Μετά την Πίζα, για την τελευταία μέρα μας στην Ιταλία, αποφασίσαμε να αφήσουμε την πανέμορφη Τοσκάνη και να δούμε λίγο θάλασσα στην Ιταλική επαρχία στη γνωστή περιοχή της Λιγουρίας, το Cinque Terre. Το Cinque Terre πρόκειται για τμήμα της Ιταλικής Ριβιέρα, που είναι γνωστό για τα πέντε χωριά που το απαρτίζουν (Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola και Riomaggiore). Είναι ανακυρηγμένο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, ενώ ο καλύτερος τρόπος να το επισκεφτείς είναι τα τοπικά τρένα, καθώς με το αυτοκίνητο είναι πάρα πολύ δύσκολη η μετακίνηση.
Εμείς μείναμε στη La Spezia, την πιο κοντινή πόλη του Cinque Terre, λόγω του ότι τα χωριά είναι δύσβατα κατά κύριο λόγο, με πολύ στενά σοκάκια και θα ήταν έξτρα ταλαιπωρία. Επίσης όμορφη πόλη, με τη μαρίνα, τους φοίνικες παντού και τις παραλιακές βόλτες της να κλέβουν την παράσταση.
Αν και low season, καθώς το καλοκαίρι είναι η εποχή που οι περισσότεροι επισκέπτονται την περιοχή, είχε πάρα πολύ κόσμο και τα τρένα ήταν γεμάτα. Πως να μην είναι άλλωστε; Μόλις φτάσαμε και αντικρύσαμε το τοπίο στο Riomaggiore μείναμε άφωνοι και απλά παρακολουθήσαμε το ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα για αρκετή ώρα. Έπειτα κάναμε μια βόλτα στα στενά σοκάκια με τις πολλές ανηφόρες και κατηφόρες.
Κάπως έτσι έκλεισε ένα ακόμα φανταστικό ταξίδι στην Ιταλία και αποχαιρετήσαμε το 2019 με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
