Πόσες φορές έχεις βρεθεί κι εσύ σε μια κατάσταση που δεν καταλαβαίνεις αν με το άτομο που γουστάρεις, που θέλεις να έχεις, είστε στο friendzone ή όχι. Γνωριστήκατε, μιλάτε, αλλά θέλεις η καψούρα που σε χτύπησε στο κεφάλι, θέλεις η ανασφάλεια που σε κάνει να εθελοτυφλείς, δεν μπορείς να καταλάβεις (ή μάλλον δε θέλεις), αν πραγματικά τρέχει κάτι ή όχι.
Οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν ισχύει ότι πάντα καταλαβαίνεις τις προθέσεις του άλλου. Συνήθως -και κάνει μπαμ- βλέπεις τον τρόπο που θα σου συμπεριφερθεί, από το πόσο αμήχανος είναι, από τον τρόπο που θα σου μιλήσει, αλλά πολλοί άνθρωποι κρύβονται πίσω από μια φιλική συμπεριφορά και δε θέλουν να παραδεχτούν τα συναισθήματά τους. Θα σου στείλουν μήνυμα, θα ενδιαφερθούν, αλλά δε θα τους είναι εύκολο να πάνε ένα βήμα παρακάτω και να σε πλησιάσουν διαφορετικά.
Δεν εκφράζονται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο, δε θα σου πουν όλοι ξεκάθαρα τι θέλουν. Αν έχει γίνει, όμως, το κλικ κι απ’ τις δύο πλευρές, δύσκολα να μείνει μόνο στο φιλικό. Αργά ή γρήγορα ένας απ’ τους δύο, θα νιώσει πιο πολύ και θα κάνει πιο πολύ. Το «φτου και βγαίνω» από το frienzone, λοιπόν, είναι μια απόφαση του γενναίου εκ των δύο που έρχεται σχετικά φυσικά, εφόσον υπάρχει αυτό το κάτι στην ατμόσφαιρα.
Υπάρχει βέβαια κι η περίπτωση που ερωτεύεσαι στην πορεία τον κολλητό ή την κολλητή σου κι είναι εκεί το δύσκολο κομμάτι. Αν με ρωτάτε, προσωπικά θεωρώ ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο, δε θα ξαναπαίξει το σενάριο φιλίας μεταξύ σας. Γι’ αυτό, αφού το παραδεχθείς πρώτα στον εαυτό σου, που είναι το πρώτο και πολύ σημαντικό βήμα, βρες τρόπο να το αντιμετωπίσεις, αλλιώς θα σε αντιμετωπίσει αυτό, θα το βρεις μπροστά σου.
Εννοείται δεν μπορούν και δεν αντιμετωπίζουν όλοι με τον ίδιο τρόπο αυτά που νιώθουν. Και δε γίνεται να μην παρατηρήσεις αναλυτικά τη συμπεριφορά του άλλου, όταν εσύ αρχίζεις να νιώθεις, γιατί πολύ απλά θέλεις να δεις αν όντως υπάρχει κάτι από αυτόν. Και μαζί έρχονται πακέτο και τα παιχνίδια του μυαλού σου κι εστιάζεις στην παραμικρή λεπτομέρεια. Αλλά δεν υπολογίζεις ότι ο άλλος ακριβώς επειδή νομίζει ότι είστε φίλοι, συνήθως δε μετράει τη συμπεριφορά και τα λόγια του.
Ίσως και στην ουσία καταλαβαίνεις αν τρέχει κάτι, με το αν μιλάτε για τα γκομενικά σας ή όχι. Αν υπάρχει αμηχανία και δεν αναφέρει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ιστορίες απ’ το ερωτικό παρελθόν του, τότε μάλλον τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα φιλικά. Με τον φίλο σου θα κοροϊδέψεις, θα αυτοσαρκαστείς, θα μιλήσεις για τις σχέσεις σου, τις σχέσεις του, θα κρατάτε ο ένας τον άλλο ενήμερο για τις ερωτικές σας περιπέτειες. Αν δεν υπάρχει αυτό, ή που είστε απλοί γνωστοί, ή που δε γίνεται να είστε φίλοι.
Και πάλι αυτό απαραίτητα απόλυτο δεν είναι. Στα παιχνίδια του έρωτα δεν υπάρχουν σταθεροί κανόνες ούτε μέθοδοι. Οι συμπεριφορές, οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί γι’ αυτό δες και κρίνε τι είναι και πώς πρέπει να το αντιμετωπίσεις μόνος σου. Ένα να θυμάσαι: Ότι όταν υπάρχουν συναισθήματα, δε γίνεται να τα αφήνεις πίσω και να τα αγνοείς. Πες το, το ρημάδι, αυτό που σκέφτεσαι και συνέχισε τη ζωή σου, με ή χωρίς την αποδοχή κάποιου. Ό,τι είναι να έρθει και να μείνει στη ζωή σου, θα έρθει.
Πρώτη δημοσίευση:
https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/an-de-milate-gia-ta-gkomenika-sas-den-eiste-filoi/
