Υπάρχει πάντα τρόπος να πεις αυτό που νιώθεις, όμορφα, χωρίς να φανείς γκρινιάρης, παραπονιάρης, απαιτητικός ή ό,τι άλλο. Εξάλλου, αν δεν πεις αυτά που θέλεις, ο άλλος τι θα κάνει, θα μυρίσει τα νύχια του για να μαντέψει τι έχεις ανάγκη; Κι ας μας μπερδεύουν, αφού τη μια θέλουν να γνωρίζουν τι σκεφτόμαστε για να ξέρουν πώς να λειτουργήσουν και την άλλη μας λένε control freaks κι ανικανοποίητους αν εξηγούμε καθετί που σκεφτόμαστε.
Παρεξηγημένη πολύ η ανάγκη των ανθρώπων να μοιράζονται αυτά που σκέφτονται κι αυτά που ζητούν. Γιατί πολύ εύκολα θα κατηγορηθείς κι εξίσου εύκολα θα κατηγορήσεις ότι πιέζεις ή πιέζεσαι αντίστοιχα. Μα να μη μιλήσεις για όσα θέλεις και χρειάζεσαι απ’ τον άνθρωπό σου; Όλοι έχουμε ανάγκες και συχνά δημιουργούνται καινούριες από εκεί που δεν το περιμένουμε.
Συνήθως μάλιστα οι ανάγκες μας είναι συνέπεια της συμπεριφοράς των άλλων. Μπορεί να νιώσεις ότι θέλεις περισσότερη προσοχή, μπορεί να νιώσεις ότι θέλεις παραπάνω χρόνο, ή ακόμα και λίγη απόσταση, ανάλογα με το πόσο αδιάφορος ή φορτικός σου φαίνεται ο άλλος. Πολλά προκύπτουν στην πορεία. Δε θα έπρεπε να τα συζητάς ανοιχτά όλα με τον άνθρωπο που υποτίθεται ότι είστε μαζί;
Έλα, όμως, που συχνά αυτό ο άλλος το παίρνει στραβά και γεννά εντάσεις. Εξαρτάται φυσικά κι απ’ τον τρόπο που θα το επικοινωνήσεις και πώς θα το καταλάβει. Υπάρχουν κι άνθρωποι απ’ την άλλη που δεν εξωτερικεύουν την ανάγκη ή την ενόχλησή τους, πιστεύοντας πως έτσι αποφεύγουν τις εντάσεις, πως ίσως ο άλλος το παρεξηγήσει ή πληγωθεί.
Μα μην πέσεις στο τριπάκι να κρατάς όσα έχεις μέσα σου μόνο για σένα, γιατί αυτό θα σου γυρίσει μπούμερανγκ κάποια στιγμή και θα ‘σαι εσύ που θα βγεις χαμένος. Γιατί βάζεις πάντα πρώτα τις ανάγκες του άλλου, ξεχνώντας τις δικές σου. Κι όσο τις αφήνεις, αφήνεις τον εαυτό σου, μέχρι που σταδιακά τον χάνεις.
Σίγουρα, η επικοινωνία δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη απόφαση. Πρέπει να ξέρεις τι θέλεις, τι ζητάς απ’ τον άνθρωπό σου κι ως πού πρέπει να φτάσουν οι προσδοκίες σου. Μπορεί κάποιοι να ονειρευόμαστε υπερβολές, λουλούδια κάθε μέρα, ταξίδια έκπληξη στις Μπαχάμες, ερωτικές εξομολογήσεις απ’ το πουθενά, ραβασάκια, καντάδες κι άλλα τέτοια κινηματογραφικά. Δε βλάπτει όμως να ‘μαστε λίγο προσγειωμένοι.
Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα –όπως δεν τα δίνουμε κι όλα–, γι’ αυτό ξεκινάμε με τα σημαντικά. Αν κάτι σε ενοχλεί και νιώθεις ότι σου λείπει απ’ τη σχέση σου, πρέπει να ακούσεις τον εαυτό σου και τις ουσιαστικές ανάγκες σου και να το εκφράσεις. Πρέπει να είμαστε σε συνεχή αναζήτηση με το μέσα μας για να είμαστε καλά στη ζωή μας γενικά κι ειδικά στη σχέση μας.
Αν πάλι δεν είσαι ευχαριστημένος με τίποτα, ό,τι κι αν κάνει το ταίρι σου, όσο κι αν προσπαθεί, μήπως το πρόβλημα το έχεις εσύ κι όχι άλλος; Σκέψου ειλικρινά. Άκου και τον άλλο. Οφείλεις να δέχεσαι την αλήθεια του είτε σ’ αρέσει είτε όχι. Γιατί δεν είναι η αλήθεια μονόπλευρη, κάθε άνθρωπος και μια οπτική γωνία. Κι η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη επιλογή στην επικοινωνία, λύνει κόμπους που μπορεί να σου φαινόταν γόρδιοι δεσμοί μέχρι τότε.
Να μιλάς για όσα θες, όσα σου λείπουν κι όσα δεν αντέχεις. Όρισε τις προτεραιότητές σου κι εστίασε στα σημαντικά συναισθήματα. Μάθε να γεμίζεις τον εαυτό σου και τις ανάγκες σου. Ακούγεται δύσκολο, για δυνατούς λύτες, αλλά δεν είναι και τόσο. Η ικανότητα να ξέρεις τον εαυτό σου, πού να δώσεις τα «ναι» και τα «όχι» σου, απλά θα σε κάνει να βρεις τη δική σου ισορροπία, τις απαντήσεις και την εσωτερική ηρεμία που ψάχνεις.
Το «μαζί» θέλει δουλειά. Και για να λειτουργήσει καλά, θέλει αμοιβαία προσπάθεια απ’ την κάθε μονάδα κι ειλικρινή επικοινωνία για να λυθεί η εξίσωση. Λεπτές οι γραμμές μιας ομαλής συνύπαρξης, αλλά πάντα υπάρχει τρόπος.
Πρώτη δημοσίευση:
https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/ta-zeygaria-antexoyn-an-epikoinonoyn/
