Το να αφήνεις τον άλλο να είναι απλά όλα αυτά που είναι, το να αποδέχεσαι το χαρακτήρα του με ό,τι συνεπάγεται αυτό, είναι το άλφα και το ωμέγα, για να χτίσεις γερά θεμέλια στη σχέση σου.
Δε θέλω να κάνω άλλη μία ανάλυση για το πόσο δύσκολο είναι αυτό, πόση προσπάθεια χρειάζεται κι απ’ τις δυο πλευρές κι όλα τα συναφή. Η δυσκολία αυτή έρχεται αργότερα, όταν περνάει ο έρωτας, έρχεται η συνήθεια κι αρχίζεις να βλέπεις την πραγματικότητα κατάμουτρα.
Ό,τι αξίζει, άλλωστε, δεν πονάει και δεν είναι δύσκολο στον τρόπο που θα έρθει. Η αρχή είναι αυτή που είναι εύκολη, πρέπει να βγαίνει φυσικά, είστε μαζί στην κοσμάρα σας κι αποδέχεστε ο ένας τον άλλο, ό,τι βλακεία κι αν κάνετε. Αν απ’ την αρχή σου δυσκολεύει τη ζωή, κάτι ίσως δεν κολλάει.
Με τον άνθρωπό σου είστε δύο διαφορετικοί κόσμοι που ενώθηκαν, δύο διαφορετικοί κύκλοι που τέμνονται, έχετε διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικό χαρακτήρα, αλλά και πολλά κοινά, με πρώτο και καλύτερο την αγάπη του ενός για τον άλλο. Ξέρω, έρχονται πολλές φορές που θέλεις να τον σπάσεις στο ξύλο, να φύγεις να πας αλλού, αλλά είναι ακριβώς κι αυτή η ένταση που σε κρατάει ακόμα εδώ να προσπαθείς.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ’ την αρχή. Η αγάπη είναι ιερό πράγμα καθώς και δυσεύρετο σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι επενδύουν ελάχιστα συναισθηματικά. Είναι λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα, οι αληθινοί άνθρωποι στη ζωή σου, οι άνθρωποι που πραγματικά αγαπάς και σ’ αγαπούν. Κι αν με έναν άνθρωπο βρείτε την αγάπη, τότε, ναι, είναι ο άνθρωπός σου, αυτός που θα επενδύσετε ο ένας στον άλλο.
Συχνά, όμως, δεν είναι εύκολη η αποδοχή του ότι πρέπει να ζήσεις με όλα τα λάθη και τα ελαττώματα του άλλου. Κι αρχίζεις να θέλεις να τον αλλάξεις, να τον κάνεις κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν στην τελική απ’ την αρχή. Αλλά μην αφήνεις να σε παίρνει από κάτω η αληθινή πλευρά του ανθρώπου δίπλα σου. Μετά σε παίρνει η μπάλα. Αποδέξου τον όπως είναι, με όλα του τα ελαττώματα. Αυτά είναι, άλλωστε, που έχουν αξία. Οι ατέλειες που έτσι και αλλιώς κι εσύ έχεις. Αυτές ζωντανεύουν τη σχέση και την κρατάνε σε εγρήγορση.
Μην προσπαθείς να αλλάξεις κανέναν. Κι αν μπαίνεις σε μια σχέση με το σκεπτικό να αλλάξεις κάποιον, μην κάνεις καν τον κόπο. Άλλαξε κατεύθυνση, πριν αρχίσεις να ψάχνεις για τοίχους για να χτυπήσεις το κεφάλι σου. Να αποδέχεσαι τις συνήθειες, τις αδυναμίες, τα όνειρα ή την έλλειψη αυτών, ενός ανθρώπου που δεν είσαι εσύ. Μην είσαι εγωιστής απαιτώντας μόνο απ’ τους άλλους.
Ίσως περίμενες πολλά κι άλλα στην αρχή. Αλλά όπως κι εσύ εξελίσσεσαι, εξελίσσεται κι αυτός, αλλάζουν οι ανάγκες κι οι συνήθειές σας. Απλά πρέπει να μας καταλαβαίνουμε και να μη γινόμαστε τόσο σκληροί κριτές είτε με εμάς είτε με τους ανθρώπους γύρω μας. Όλοι έχουμε αδυναμίες, διάθεση που αλλάζει, όρια που δεν μπορούμε εύκολα να ξεπεράσουμε.
Ας εστιάσουμε στα θετικά, λοιπόν. Όσο γνωρίζουμε έναν άνθρωπο καλύτερα, τείνουμε να εστιάζουμε στα ελαττώματα και τις αδυναμίες του, ίσως και να γινόμαστε εμμονικοί μ’ αυτά και ξεχνάμε όλα αυτά που μας έκαναν να τον ερωτευτούμε.
Ξεχνάμε πόσο καλός είναι, ξεχνάμε να αναγνωρίζουμε την ποιότητα που έχει και τον κάνει να ξεχωρίζει. Με ένα κομπλιμέντο, αν σταθούμε λίγο πίσω και τον θαυμάσουμε, το δέσιμο μας θα μεγαλώσει πάλι, γιατί όσο ασχολείσαι με τα θετικά, τόσο πιο ευτυχισμένος γίνεσαι.
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να αγαπούν κι αν αγαπούν θέλουν να ακούν κι αυτοί ότι τους αγαπάνε. Για όλο τους το πακέτο. Όλοι θέλουν να έχουν κάποιον που να τους θέλει γι’ αυτό ακριβώς που είναι, όχι γι’ αυτό που θα ήθελε ο άλλος να είναι.
Αυτό ίσως είναι και το νούμερο ένα μυστικό, για το πώς να κρατήσει η σχέση σου, πώς να μείνεις με τον άνθρωπό σου. Αποδέξου τον απλά όπως είναι. Κανείς και καμία σχέση δεν είναι τέλεια. Όσο όμως βελτιώνεσαι εσύ, μόνο τότε βελτιώνεις και τον κόσμο σου. Μην αναγκάσεις ποτέ κανέναν να γίνει κάτι που δεν είναι. Θα γυρίσει μπούμερανγκ πάνω σου.
Πρώτη δημοσίευση: https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/min-prospatheis-n-allakseis-kanenan/
