Ακούμε συχνά απ’ τους φίλους μας σε στιγμές απογοήτευσης το γνωστό, «όλοι ίδιοι είναι». Ή μπορεί να το έχουμε πει κι εμείς οι ίδιοι. Φταίνε όμως πάντα οι άλλοι; Εμείς δεν κάνουμε ποτέ τίποτα λάθος;
Κάποιες φορές δεν το εννοούμε πραγματικά και το λέμε έτσι απλά πάνω στα νεύρα μας, τα ισοπεδώνουμε όλα, χωρίς να το πολυσκεφτούμε και μετά μετανιώνουμε για όλη την κακή ενέργεια, τα νεύρα και τα λόγια που ξοδέψαμε. Έτσι κι εσύ απογοητεύεσαι από ακόμη μία αποτυχία και θολώνει το μυαλό σου, χωρίς να μπορείς να σκεφτείς καθαρά ή λίγο πιο αισιόδοξα.
Όμως τις περισσότερες φορές το πρόβλημα είναι βαθύτερο και δεν είναι τόσο απλό, όσο τα νεύρα μίας ώρας. Και δεν είναι τόσο απλό γιατί όντως, μέχρι τώρα ήταν σαν να βλέπουμε το ίδιο παραμύθι ξανά και ξανά να επαναλαμβάνεται και από πάνω να μην μπορούμε να καταλάβουμε τι φταίει.
Συνήθως, πράγματι πέφτουμε στον ίδιο τύπο ανθρώπου, γιατί πολύ απλά δε βάλαμε μυαλό, δεν καταλάβαμε ότι αυτός ο τύπος ανθρώπου δε μας ταιριάζει και δεν κάνει για εμάς. Καλώς ή κακώς, όλοι έχουμε μία υποσυνείδητη τάση στο τι μας αρέσει και δε μιλάω μόνο για την εμφάνιση. Γιατί αν να μας αρέσει κάποιος μόνο απ’ την εμφάνισή του, τότε πάμε σ’ άλλο θέμα κι άλλη ανάλυση. Υπάρχει κάτι άλλο, ένα συγκεκριμένο στοιχείο στους ανθρώπους που μας τραβάει, δε γίνεται να ελκυόμαστε απ’ όλους πάντα.
Και αν αυτό το κάτι το εντοπίσεις, αν βρεις τι είναι αυτό που σε οδηγεί στο να κάνεις μία σχέση, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις και να δεις αν λειτουργεί αυτή η σχέση ή όχι, πώς προχωράει, αν πετυχαίνει ή αν απλώς αυτός ο άνθρωπος δε σου κάνει.
Γι’ αυτό κι η αυτογνωσία είναι τόσο σημαντική σ’ έναν άνθρωπο. Γιατί όσο καλύτερα γνωρίζεις τον εαυτό σου, πώς λειτουργείς, τόσο καλύτερα επιλέγεις και τις σχέσεις σου. Σκέψου αρχικά λοιπόν, όχι αν σε τραβάνε τα γαλανά ή τα μαύρα τα τσακίρικα τα μάτια, αλλά αν σε τραβάνε οι δυνατοί ή οι αδύναμοι χαρακτήρες, οι αφελείς ή οι πιο πονηροί και θα βγάλεις σημαντικά συμπεράσματα για τις σχέσεις σου με όλους τους ανθρώπους, πίστεψέ με.
Δεν είναι όλοι ίσοι κι όμοιοι και φυσικά καθόλου ίδιοι μεταξύ τους ως άνθρωποι. Ούτε εσύ είσαι ίδιος με όλους. Αρκεί μόνο να κάνεις μια ανασκόπηση για να δεις μήπως κάνεις το ίδιο λάθος συνεχώς και γι’ αυτό να καταλήγει πάντα το ίδιο. Μπορεί εσύ να είσαι αυτός που εν τέλει κάνει τις ίδιες επιλογές κι όταν λέμε ίδιες εννοούμε ότι θα σου έκανε κλικ ένας συγκεκριμένος τύπος ανθρώπου, δηλαδή διάφοροι άνθρωποι με κοινά στοιχεία μεταξύ τους ακόμη κι αν φαινομενικά δεν είχαν σχέση.
Δεν είναι όλοι εναντίον σου, επειδή ακόμη μία ιστορία απέτυχε. Ούτε έχει συνωμοτήσει το σύμπαν απέναντί σου. Στο κάτω-κάτω εσύ είσαι η κοινή αναφορά όλων, επομένως με σένα ίσως πρέπει να προβληματιστείς. Την ευτυχία σου την διαλέγεις εσύ, επομένως το μόνο που χρειάζεσαι, είναι να ψάξεις καινούρια μάτια. Καινούριο τρόπο να βλέπεις, να δεις το καινούριο μέσα απ’ το παλιό κι όχι να κολλάς στο παλιό και σ’ αυτό που πέρασε.
Ίσως απλώς να πρέπει λοιπόν να κρατήσεις τα μάτια σου ορθάνοιχτα για να δεις και να νιώσεις όσα χρειάζεσαι. Αν δεν μπαίνουμε και σε διαφορετικές οπτικές πώς θα αντέξουμε τη ρουτίνα και την καθημερινότητα;
Δε λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο κι αυτό πρέπει να το δούμε, όχι να εθελοτυφλούμε, να γενικεύουμε και να μένουμε στην ασφάλεια αυτού που ξέρουμε ήδη, γιατί έτσι μάθαμε. Εμείς οι ίδιοι πέφτουμε στην παγίδα μας, στα ίδια και τα ίδια, γιατί εμείς και κανείς άλλος δεν απαλλάσσει τον εαυτό μας απ’ το «βάσανό» μας. Είναι καθαρά θέμα ασφάλειας και ανασφάλειας δικής σου και όχι θέμα τρίτων.
Σκέψου, πόσες φορές οι ιστορίες που είχες κατέληξαν στο ίδιο; Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι απλό λοιπόν. Αν κοιτάξεις τη γενική εικόνα, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και φυσικά και υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τύποι ανθρώπων. Επομένως αν πέφτεις συνέχεια στον ίδιο τύπο, φταις εσύ και μη σε ξανακούσω να λες ότι όλοι ίδιοι είναι και πάει λέγοντας.
Πρώτη δημοσίευση:
https://www.pillowfights.gr/sofiesticated/esu-ftais-pou-pefteis-sto-lathos-anthrwpo/
