Υπάρχουν πάρα πολλές χορευτικές ταινίες, οι οποίες έχουν υπερβεί την απλή ψυχαγωγία και έχουν μετατραπεί σε κλασικές του είδους τους. Μπαλέτο, σύγχρονο, μιούζικαλ, χιπ χοπ και πάρα πολλά είδη χορού ακόμα συναντιούνται με τον κινηματογράφο και μας προσφέρουν μοναδικές στιγμές.
Οι ταινίες αυτές αποδεικνύουν πως σε κάθε είδος ταινίας μπορεί να δημιουργηθεί ένα πολύ καλό σενάριο, εξαιρετικά δοσμένο. Φυσικά δε χωρούσαν όλες στη λίστα ενός και μόνο άρθρου. Παρακάτω βρίσκονται οι πρώτες τέσσερις από τις πιο μας αγαπημένες χορευτικές ταινίες, οι οποίες λατρεύτηκαν από το κοινό και μας έκαναν να αγαπήσουμε το χορό!
Billy Elliot. Ένας ρόλος που έγραψε ιστορία
Το όνομα Billy Elliot λίγο πολύ όλοι το έχουν ακούσει ή ξέρουν περί τίνος πρόκειται, είτε ανήκουν σε χορευτικούς κύκλους είτε όχι. Δε χρειάζεται να ασχολείται κάποιος ενεργά με το χορό για να έχει δει την ταινία αυτή.
Η ταινία, η οποία είναι γνωστή στην Ελλάδα ως Γεννημένος Χορευτής, είναι βρετανική δραματική κομεντί που πρωτοκυκλοφόρησε το 2000. Τοποθετημένη στην Αγγλία των ‘80s, μας αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού, ο οποίος ενάντια στα κοινωνικά πρότυπα και στην επιθυμία του πατέρα του, προσπαθεί να γίνει χορευτής μπαλέτου. Ενώ ανήκει στην εργατική τάξη, με όλα φαινομενικά να είναι εναντίον του, κάνει κρυφά μαθήματα μπαλέτου και τελικά καταφέρνει και φτάνει στο Λονδίνο οπού αναγνωρίζεται το χάρισμα που έχει και θριαμβεύει.
Ένας άντρας όχι απλά μπορεί να χορέψει κλασικό μπαλέτο, αλλά μπορεί να γίνει κορυφαίος και να φτάσει πολύ ψηλά.
Black Swan. Το θρίλερ πίσω από από τα φώτα της σκηνής.
Στην ταινία αυτή η Natali Portman υποδύεται μία εππαγγελματία χορεύτρια μπαλέτου που συμμετέχει στην παραγωγή της παράστασης Η Λίμνη των κύκνων. Η συγκεκριμένη παράσταση μπαλέτου, απαιτεί μία χορεύτρια να παίξει τόσο τον Λευκό όσο και τον Μαύρο κύκνο. Η ερμηνεία της απαιτική και ταυτόχρονα εντυπωσιακή, γι΄αυτό και για το ρόλο της “Νίνας”, η Πόρτμαν κέρδισε Όσκαρ Α΄Γυναικείου Ρόλου.
Η Νίνα στην ταινία είναι ένα κορίτσι που είναι η “τέλεια” ενσάρκωση ενός λευκού κύκνου πάνω στην σκηνή. Ο σκηνοθέτης της, αν και είναι σίγουρος ότι είναι η κατάλληλη για το πρώτο μισό του ρόλου, διστάζει για το δεύτερο μισό του, τον μαύρο κύκνο, γιατί για αυτόν το ρόλο χρειάζεται πάθος και αισθησιασμός, κάτι που κατά τη γνώμη του, αυτή δεν τον έχει. Στην προσπάθεια της να τον ενσαρκώσει τέλεια για την παράσταση, ανακαλύπτει και την άλλη της πλευρά, η οποία συνδέεται με το ρόλο του μαύρου κύκνου. Θέλει να είναι άψογη και τέλεια, κάτι που πετυχαίνει στο τέλος, μέσω ενός δύσκολου και σκοτεινού δρόμου.
Save the Last Dance. Χορός και διαφυλετικός έρωτας.
Οι millennials σίγουρα έχουν πετύχει κάπου αυτή την ταινία στην εφηβεία τους. Η ταινία Save the last dance είναι μία εφηβική δραματική ταινία χορού, που κυκλοφόρησε το 2001. Πρωταγωνίστρια η Julia Stiles, στο ρόλο μιας χορεύτριας κλασσικού μπαλέτου.
Κατά την πλοκή της ταινίας η Sarah (Julia Stiles), επιδιώκει να σπουδάσει στο Juilliard, και ενώ βρίσκεται στην οντισιόν στην οποία απέτυχε, σκοτώνεται η μαμά της σε αυτοκινητιστικό, στο δρόμο προς την ακρόαση της κόρης της. Η Sarah μετακομίζει στον πατέρα της, ο οποίος ζει σε κακόφημη περιοχή του Σικάγο, και πηγαίνει σε ένα σχολείο που είναι κάτι το εντελώς καινούριο γι΄αυτήν. Σύντομα γίνεται φίλη με μία έγχρωμη κοπέλα τη Senil, η οποία την εισάγει στον χορευτικό κόσμο και τους ρυθμούς του hip hop. Στον περίγυρο του hip hop γνωρίζει τον Derek με τον οποίο ερωτεύονται, παρά τις αντιδράσεις των γύρω τους. Αυτός θα τη βοηθήσει τελικά να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και να γίνει δεκτή στη σχολή των ονείρων της.
Ταινία που μέσα από το καλλιτεχνικό κομμάτι, αναδεικνύει την προβληματική πλευρά της αμερικανικής κοινωνίας και τον σύγχρονων φυλετικών διακρίσεων, που φτάνουν ακόμα και μέσα στα σχολεία.
Burlesque. Η Aguilera στα καλύτερα της και η Cher όπως την ξέρουμε.
Η Cher…που είναι η Cher, δε χρειάζονται συστάσεις και το ντεμπούτο της Christina Aguilera στον κινηματογράφο, πλαισιώνουν ένα “ρομαντικό” μιούζικαλ, ανάλαφρο, με πολύ καλή μουσική, ένα αυθεντικό.. burlesque!
Η Άλι (Christina Aguilera), φτάνει στο Λος Άντζελες με το όνειρο να γίνει perfomer και πιάνει δουλειά σαν σερβιτόρα σε ένα πολυτελές κλαμπ με μουσικά σόου κάποιας άλλης εποχής, με την ελπίδα κάποια στιγμή να ανέβει και αυτή στη σκηνή. Ιδιοκτήτρια του κλαμπ αυτού είναι η Τες (Cher), της οποίας την εμπιστοσύνη κερδίζει η Άλι. Μετά από πολλές προσπάθειες, γίνεται τελικά το αστέρι του σόου και αναδεικνύει το ταλέντο της.
Στόχος του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Στίβεν Άντιν ήταν να παραμείνει πιστός στο πνεύμα και το χαρακτήρα του Burlesque σαν μορφή τέχνης, το οποίο και ήθελε να διαχωρίσει εντελώς από το στριπτίζ, με το οποίο συχνά συγχέεται. «Το Μπουρλέσκ είναι άλλοτε τολμηρό, άλλοτε σέξι, ποτέ όμως προκλητικά αισθησιακό. Όλα όσα δείχνουμε στην ταινία, ακριβώς όπως και στο αυθεντικό μπουρλέσκ, είναι ένα είδος μαζικής διασκέδασης, κάτι σαν μια μεγάλη, αστεία, σέξι σκανταλιά».